Langa Township Tour

Er is weer een week voorbijgevlogen hier in het altijd mooie Kaapstad! Hieronder een korte recap van mijn week.

Maandag heb ik me ziek gemeld voor stage. Toen ik wakker werd had ik nog steeds last van hoestbuien, een zere keel en was ik nog zo moe en kapot van het weekend dat ik besloot me ziek te melden. De weekenden hier in Kaapstad heb ik vaak volgeboekt met allerlei leuke activiteiten dat ik na het weekend nog een dag nodig heb om bij te komen van het weekend! Ja weekend is vaak bestemd voor het bijkomen van de week, maar ik gebruik de week om bij te komen van het weekend.. De dag heb ik wel goed besteed aan de verslaglegging van mijn onderzoek.

Op dinsdag wel weer gewoon naar m’n stage gegaan, want heb maandag goed kunnen uitrusten. Het was gelukkig ook nog een rustig dagje op Sea Point Primary. ’s Avonds weer een gezellig etentje bij Dizzy’s ter ere van het afscheid van Liza en Paulien die de volgende dag weer naar Nederland zouden vertrekken. Na een heerlijke maaltijd hebben we onze gouden keeltjes open gegooid bij de karaoke die daarop volde.

Woensdag was een hele productieve dag met lesvoorbereidingen, werken aan het onderzoek en alles wat daarbij komt kijken. ’s Avonds was het dan weer tijd voor een relax momentje in de vorm van een bezoekje aan de subway vervolgens naar de bios (hier R20 = €2 op woensdagavond). Met een aantal meiden uit het huis ben ik daar naar de chick-flick the Switch gegaan onder het genot van popcorn.

Naast de gymles is er op donderdag niet veel spectaculairs gebeurt. De gymles leek veel op de gymles van vorige keer die ook in de zaal plaats vond, want veel leerlingen wilden graag diezelfde spelletjes nog een keer spelen. Dit keer waren ze alleen erg enthousiast waardoor ik aan het einde van de gymles ongeveer 8 leerlingen lichter was.. (niets ernstigs gebeurd gelukkig).

Op vrijdag was er op school een zogenaamde “Teacher’s Cake Sale”, het is ook wel een “Grade … Cake Sale”. Bij deze cake sale moet de genoemde groep (zelfgemaakte) cakejes of anders lekkers mee naar school nemen om dit vervolgens in de pauze te verkopen. Deze verkoop is er om de schoolkas aan te vullen en zo weer de docenten te kunnen betalen. Hierdoor voelde ik me uiteraard zwaar gedwongen om zo’n ongezond gebakje te kopen om zo de school te steunen. Dit gebakje heb ik dan ook met veel tegenzin opgegeten ;). Na deze buitengewone vervelende dag was het eindelijk weekend! Dit weekend zijn we hier goed begonnen met een afscheiddinner van Bo bij “Mama Afrika”. Zoals de naam al verklapt is het een Afrikaans restaurant, wat betekent dat er Afrikaans eten wordt geserveerd, Afrikaans decor is en (veel te harde) Afrikaans entertainment is. De sfeer die er hing was heerlijk, maar we zaten helaas wat te dicht bij het entertainment (zang en wat dans) om een fatsoenlijk gesprek met elkaar te hebben. Maar des al niet te min toch een hele leuke avond gehad waarin ik heb mogen genieten van een bordje met krokodillenvlees, springbok, kudu en struisvogel.
Relaxen en genieten waren de toverwoorden van het vervolg van dit weekend. Op zaterdag heb ik samen met Suus en Ilse het Waterfront bezocht. Hier hebben we op ons gemakje rondgelopen wat geshopt om vervolgens een heerlijk ijsje in de zon te eten. Na wat boodschappen te hebben gedaan zijn we naar huis gegaan. ’s Avonds hebben we met z’n drieën op de bank met popcorn op schoot “Cinderella Pact” gekeken. Heerlijk dagje!

Zondag ochtend vroeg op, want we hadden een Township Tour op de planning staan. Een township is een onderontwikkeld stedelijk gebied waar tijdens de Apartheid veel “non-whites” woonden. De township die ik heb bezocht – samen met Suus en Ilse – heet Langa en is een suburb van Kaapstad. Langa betekend letterlijk “zon” in Xhosa (Bantu taal), maar komt oorspronkelijk van de naam Langalibalele. Langalibalele was een Hlubi rebel die gevangen zat op Robben Eiland na verzet tegen de Natal regering. In Langa wonen zo’n 300.000 (!!) mensen waarvan ongeveer een derde (100.000!!) in de “squatter camps” (krotten) wonen. Met “squatter camps” bedoel ik de huizen gemaakt van materialen zoals golfplaten, metaalplaten en houtenplanken. Naast deze squatter camps zijn er ook de zogenaamde “singles quarters” dit zijn door de regering opgeknapte huizen waar 1 gezin in woont per huis. Dan heb je de “hostels” hieren wonen 3 gezinnen in 1 huis die alles moeten delen, de binnenkant van het huis is ook nog eens niet bepaald luxe (naja helemaal niet luxe, het is vies, donker en met heel weinig faciliteiten). De luxe huizen staan onder andere in “Beverly Hills”. Dit zijn dure huizen, hierin wonen ook mensen die een goede baan hebben. Deze mensen zijn in de township opgegroeid en zijn er gaan wonen om de bevolking te helpen. Daarnaast zijn er ook nog de “Fifa houses”, deze huizen zijn gebouwd voor het WK om zo aan de wereld te laten zien dat ze aan de verbetering van de townships werken, maar helaas staan er hier maar zo’n 15 van. Daarnaast is alleen de buitenland afgemaakt om zo voor het oog een mooi plaatje te creëren, de bewoners moesten zelf de binnenkant afmaken. Naast deze Fifa huizen staan de dure huizen, gebouwd door de regering en nu leeg staan omdat de mensen het niet kunnen betalen en bewaakt worden zodat er geen mensen in kunnen trekken.
Dat was de informatie die we, tijdens de wandeltour door de township, hebben gehoord van onze tourguide die zelf ook woonachtig is in deze township en zelf in een squatter camp woont. Zij en veel anderen kiezen ervoor om in een squatter camp te wonen en niet in een hostel (beide de enige gratis woningen) omdat in een hostel met veel families in een huis zitten en geen privacy hebben. Daarnaast worden in de hostels ook de vrouwen en kinderen vaak verkracht dus de keuze voor de squatter camp is dus erg begrijpelijk en daarom zijn er ook zoveel van die ‘huizen’. Al deze huizen hebben wij uitgebreid kunnen bekijken van binnen en van buiten wat af en toe wel erg ongemakkelijk was. Het was wat ongemakkelijk omdat het een beetje als aapjes kijken aanvoelde, maar in begrijp deze mensen nu beter en weet nu ook veel meer van de townships af.

’s Middags even bij komen van alle indrukken en dus rustig in de tuin in het zonnetje nagepraat. Daarnaast zijn Ilse en ik opgehaald om te chillen in de buurt van Stellenbosch onder het genot van een wijntje en live muziek van de Zuid-Afrikaanse Idols winnaar (niet van dit jaar denk ik want de opkomst was niet heel groot..). Vervolgens zijn we doorgereden naar Moyo’s. Moyo’s is een “unieke locatie voor een stijlvolle Afrikaanse ervaring” zoals ze dat zelf op hun site beschrijven. Het decor, entertainment, voedsel en klederdracht van het personeel is gebaseerd op de tradities van hun voorouders en de beauty van Afrika. Het eten was een buffet met allerlei Afrikaanse specialiteiten en heb daarom wederom van het Afrikaanse eten mogen genieten! Lekker!

Wist je dat…
…mensen hier ook de snelweg te voet oversteken? En dit niet altijd goed gaat?
…het woord efficiënt hier (figuurlijk gezien) niet in het woordenboek staat?
…Fanta Orange hier veel lekkerder is?
…wij hier een schoonmaakster hebben?
…het hier nu een uurtje later is?
…de auto’s (met laadklep) hier bakkies worden genoemd?
…er in die bakkies (achterin) wel 15 mensen zitten om naar het werk te gaan?

Veel liefs vanuit Kaapstad

Ps. Bedankt voor alle leuke berichtjes!! Vooral blijven doen, is altijd leuk om te lezen!!

(meer foto’s volgen.. dus hou de site in de gaten ;) ..)