Stage en Skydiven

Dit verhaal wil ik beginnen door iedereen te bedanken die mijn berichtjes leest en/of er op reageert! Super leuk om te zien dat er zoveel mensen zijn die me volgen. Iedereen bedankt!

Maandag is het dan echt begonnen: stage, want daar ben ik immers (officieel gezien) voor naar Zuid-Afrika gekomen. Om 8 uur begint de school en ik was daarom al vroeg uit bed om de eerste dag mooi op tijd te zijn (een eerste indruk maak je maar 1 keer). Omdat ik niet precies waar de school was had ik besloten de eerste dag met de taxi te gaan.
De docente waarbij ik stage loop is de 50 jarige Tasneem Buffkins. Ze geeft les aan grade 3B (groep 5) waarin 26 leerlingen zitten met allemaal verschillende achtergronden. Het, voor de leerlingen, verplicht dragen van een uniform zorgt ervoor dat deze verschillen minder duidelijk zijn. Wat wel heel duidelijk is, is het verschil in positie van de leerlingen en de ‘staff’ (waarbinnen ook weer onderscheid bestaat). Docenten staan duidelijk hoger dan de leerlingen. Dit is te merken aan het respect dat van de leerlingen verwacht en afgedwongen wordt. Tegenspraak wordt bijvoorbeeld meteen afgekapt, soms bestraft en leerlingen worden soms tegenover de rest van de klas belachelijk gemaakt, iets wat er in Nederland heel anders aan toe gaat. Deze verschillen zijn, zo heb ik deze week ervaren, soms heel moeilijk, maar maken het wel heel interessant zeker met het oog op mijn onderzoek. Verder was de dag voor mij vrij rustig verlopen en heb ik vooral geobserveerd. Na stage ben ik even naar de dokter gegaan om mijn hand te laten checken, deze heeft mijn wond (zondag opgelopen) ‘gelijmd’.

Op dinsdagochtend is er altijd van 8 uur tot half 9 ‘assembly’ waarbij de leerlingen in de ‘hall’ (soort zaal) verzamelen. Tijdens de assembly is er altijd een toespraak door Mrs. Mead (soort rector) over belangrijk nieuws binnen en buiten de school worden de leerlingen op fouten gewezen en worden leerlingen die het goed doen op verschillende vlakken beloond. Daarnaast is er ook steeds een docent die de leerlingen bewust maakt van bepaalde onderwerpen. Het onderwerp van deze week was ‘marine week’ over het zeeleven en hoe we voor de zee en alles wat erin leeft kunnen zorgen. Daarnaast werd ik ook door Mrs. Mead voorgesteld aan de hele school en de leerlingen moesten daarop het volgende zeggen: ‘Welcome Ms. Van Eekelen’ en gevolgd door een groot applaus!
Verder heb ik in de klas rond gelopen terwijl de leerlingen aan het werk waren zodat ik ze kon helpen met vragen en zodat ze snel aan me gewend raken.
’s Avonds zijn we met het hele huis en nog wat andere studenten gaan bowlen.

De volgende dag weer vroeg op om weer naar stage te lopen, want na maandag heb ik besloten om gewoon naar stage te lopen wat me ongeveer 35 minuten kost, want het is berg op berg af! Het was op woensdag een rustige dag want de leerlingen hadden een toets van de Western Cape waar de docenten niet bij mochten zijn en hebben daarom bijna de hele dag andere klusjes gedaan en ik kon ook veel voor mijn onderzoek doen.
’s Avonds weer een gezellig uitje met de meiden, dit keer de bioscoop in Waterfront. De film waar we naartoe zijn geweest heet ‘Eat. Pray. Love.’. Het was zo’n leuke film dat de helft in slaap was gevallen, maar het was wel gezellig.

Donderdag was een rustige dag. Wel heb ik die dag van een leerlingen een cakeje gekregen! Super lief!

De laatste werkdag van de week is op SPPS een rustige dag en duurt niet tot kwart over 2 zoals alle andere dagen, maar tot 1 uur! Lekker vroeg vrij dus en de dag ging helemaal snel omdat we ook nog een voorstelling hebben gehad dat gedeeltelijk in het Engels en Afrikaans was! Thuis heb ik nog lekker met de meiden kunnen bij kletsen op de bank om ons vervolgens klaar te maken voor een avondje uit. We zijn met een aantal meiden van het huis naar een tent geweest genaamd Zula en de Dubliner. Het was een super gezellige avond, maar een huisgenootje had iets te diep in het glaasje gekeken en haar hebben we vroegtijdig thuis af moeten zetten.

Zaterdag heerlijk uitgeslapen om vervolgens aan het eind van de middag met een groep naar een rugby wedstrijd te gaan. Rugby wordt in Zuid-Afrika op alle niveaus gespeeld. Teams uit de veertien provinciale bonden strijden elk seizoen om de Currie Cup. De wedstrijd waar wij naar toe zijn gegaan was de halve finale van de Currie Cup. Het was de Western Province tegen de Free State Cheetah’s in het Newlands stadium. Wij waren uiteraard voor de Western Province en hadden super sta plekken tussen de echte fans. Kreten als ‘WP jou lekker ding’ (betekent iets als Western Province wij vinden jou goed) hebben we dan ook vaak mee geroepen met de fans. De sfeer was echt super en de wedstrijd hebben ze nog gewonnen ook! We hebben besloten die niet uitgebreid te gaan vieren omdat we de volgende ochtend grootse plannen hadden en hiervoor goed uitgerust wilden zijn.

Zondag DE dag waar we allemaal zo naar uit hadden gekeken we gingen namelijk met een groepje van 6 skydiven!!! Het skydiven was een einde buiten Kaapstad, maar twee van de mensen die meegingen hadden een auto dus dat was erg handig! Het was ongeveer driekwartier landinwaarts en daar door veranderde het landschap enorm en we moesten zelfs over meer typische Afrikaanse wegen; dirtroads en uiteindelijk verscheen er echt in de middel of nowhere een soort hangaar waar we meteen mee mochten om te tekenen, te betalen en onszelf te verdelen in tweetallen. Ik ging samen met Ilse in een vliegtuig. We werden in een tuigje gehesen en onze instructeurs hebben zich voorgesteld en ik was uiteraard gekoppeld aan een grapjas! Meteen een hoop geouwehoer onderweg naar het vliegtuigje waar we nog even vluchtig werden ingelicht over de belangrijkste stappen en voor ik het wist zaten we in het vliegtuig. Het was een klein vliegtuigje dus zaten we tussen de benen van de instructeurs en voor ons nog de camera mannen. Onderweg konden we genieten van het geweldige uitzicht wat mede mogelijk werd gemaakt door het prachtige weer. Volgens de instructeurs was het de beste dag in 6 maanden om te gaan skydiven. Het uitzicht was zoals op de site staat beschreven echt breathtaking; ‘On the way up in the aircraft, the view is breathtaking. To the South, the Mother City lies sandwiched between towering Table Mountain and bustling Table Bay harbour. Further to the south, and to the far side of the mountain, lies False Bay, Hout Bay and the splendour of the South Peninsula as far as Cape Point. To the West, you will spot Robben Island - Cape Town's own Alcatraz - and the Atlantic breaking on the beautiful Cape West Coast, as famous for its icy water temperature as its mouth-watering crayfish. To the North, the Langebaan lagoon , a great kitesurfing and windsurfing venue.’ Het viel me op dat ik nog totaal niet zenuwachtig was totdat op iets meer dan 9000feet (bijna 3km)het deurtje open ging en Ilse al snel verdwenen was. Nou geen 10 seconden later zat ik op de rand en sprongen we naar buiten. WAAAAAAAAUUUWWW SUPER GAAAAAFF!! Is alles wat door m’n hoofd ging, het was in 1 woord EEN-SUPER-FANTASTISCHE-GEWELDIGE-ONCE-OF-A-LIFETIME-EXPERIENCE!!! Daarna ging de parachute open en kon er weer van het uitzicht genoten worden. Ook mocht ik de parachute besturen, was heel zwaar maar wel gaaf! De landing verliep heel soepel en vervolgens heb ik nog even, als ik even mijn cameraman mag citeren, mijn instructeur “Give a hug to the man who just saved your life.”
’s Middags zijn we naar Big Beach in Blouberg geweest om nog even van het prachtige weer te genieten. Het water was ijskoud Vervolgens hebben we deze fantastische week afgesloten met een etentje bij La Med, waar weer uitzicht hadden over één van de mooie Clifton Beaches met een prachtige zonsondergang.

Kortom weer een FANTASTISCHE week in het altijd mooie Kaapstad!

Dan nu nog een portie van de weekelijkse wist-je-dat-jes:
Wist je dat…
…de verkeerslichten robots heten?
…de verkeerslichten voor voetgangers het niet doen en je naar die van de auto’s moet kijken?
…Afrikaans best wel op het Nederlands lijkt?
…Afrikanen ons dus best goed kunnen verstaan (en dat niet altijd even handig is)?
…het zeewater hier heel koud is?
…het hier nu zomer begint te worden (en ik dus met kerst in een bikini zit)?
…hier heel veel Nederlandse studenten zitten?
…kinderen hier op scholen vaak een uniform moeten dragen?

Dat was het alweer voor deze week. Volgende week weer een nieuw verhaal!

Liefs Julia